Bieb

Rijen boeken heb ik nog in de kast staan die erom smeken om gelezen te worden. En het stapeltje op mijn nachtkastje kijkt me ook elke avond stoffig aan. Ik kan de verleiding echter niet weerstaan. De bieb is een walhalla van boeken en het geeft elke keer een lichte spanning: welk boek wordt het vandaag? Een literaire ontdekking, eindelijk die bestseller of toch een lekker-wegleesroman?

Het is vakantie voor de kinderen, maar veel activiteiten ondernemen we deze week niet. Het is voor hen ook wel eens lekker om niets te doen. Het enige uitje vandaag was een bezoekje aan de bibliotheek.
Als kind ging ik ook altijd met mijn moeder mee en ik weet nog goed het moment dat ik zelf boeken mocht uitzoeken. Mijn moeder heeft er echt alles aan gedaan om haar kinderen te laten lezen. Als zij naar de bieb ging, dan werden stapels boeken meegenomen voor iedereen. Het is haar toen gelukt om twee van de vier kinderen aan het lezen te krijgen. En op latere leeftijd is ook de andere 50% over stag gegaan. Dit goede voorbeeld geef ik ook graag aan mijn kinderen door. Tot nu toe vinden ze allebei boekjes heel leuk. De een stormt meteen naar de prentenboeken en heeft binnen vijf minuten een grote stapel naast zich. De ander mag volgend jaar naar groep drie en bereid zichzelf voor met de 'woordjesboeken', hoewel ze nog nauwelijks kan lezen.

Voor mij heeft de verhuizing naar een kleinere stad en dus een kleinere bibliotheek wel een probleem opgeleverd. Er staat helemaal niets. Ik loop al een aantal weken langs de paar rijen boeken met een lijstje in mijn hoofd. Maar het levert niets op. Dat wordt dus reserveren en afhalen. Weg spanning.
Met een tas vol kinderboeken en zelf lege handen zijn we weer naar huis gegaan. Gelukkig ben ik nog maar op pagina 139 van Houellebecq.