Duistere zaken

Om half zes 's ochtends gebeuren er nog wel eens mysterieuze zaken. Gisteren wakker geworden van veel herrie buiten. Om zes uur moest ik toch opstaan en ik was heel erg benieuwd wat ze daar buiten wel niet aan het doen waren. Ahh, de verkeersdienst van de gemeente was met autootjes aan het spelen. Aan de linkerkant van de rotonde stond een grote wals met een kraanwagentje ervoor. Aan de andere kant van de rotonde stonden nog drie hele interessante wagens. Her en der in de berm waren auto's geparkeerd. Mannen in gele jasjes met de indrukwekkende titel 'verkeersregelaar' erop gedrukt waren druk bezig oranje pionnetjes neer te zetten, die ze weer weg moesten halen toen de bus er langs moest. Heel handig vlak bij het busstation waar in de spits zo'n 14 bussen langsrijden. Wat ze er deden was heel duister. Het leek nog het meest op het verplaatsen van voertuigen. 's Middags heb ik de plaats van handeling eens goed bekeken. Inderdaad. Er was niets gebeurd.

Het vakantieboek van 2006

Er was dit jaar één boek dat met kop en schouders boven alle boeken uitstak in de categorie 'heerlijke wegleesboeken'. Schaduw van de wind van Carlos Ruiz Zafón. Iedereen die nu nog op vakantie gaat moet dit boek in zijn/haar koffer of rugzak stoppen. Voor rugzakklanten: het is wel jammer dat er geen luisterboekversie bestaat om in de i-pod te laden, want het is wel een zware last.

Wees wel gewaarschuwd: als je hierin begint, dan kun je niet meer stoppen. Het boek laat zich niet wegleggen. Dus partners kunnen maar beter een andere bezigheid zoeken, want je bent niet aanspreekbaar.

Voor diegenen die thuisblijven is het boek trouwens ook een aanrader.

Dag vakantie

Inmiddels ben ik al een week terug van vakantie en heb nog niets geblogd. Het was ook wel weer een flinke omschakeling van het relaxte leven op Terschelling naar het oude leventje thuis. Maandag meteen gaan werken en de kinderen naar hun eerste schooldag. Dinsdag naar Mensendieck. Woensdag de hele middag in het zwembad: de eerste zwemles van S. en daarna de zwemles van L. Donderdag en vrijdag weer gewoon werken. Zaterdagochtend om negen uur naar de judo. Tussendoor alle nieuwe ervaringen van groep 3 en groep 1 meebeleven en zelf druk bezig zijn met hardlopen en de aangekomen kilo's kwijtraken. De uitnodigingen voor feesten en verjaardagen stromen ook weer binnen. De komende weekeinden zijn we weer volgeboekt. En die zolder moet nu toch echt een keer afgemaakt worden.
Soms probeer ik dat vakantiegevoel weer terug te pakken, maar alles wat rest zijn de foto's.

Terug

Het zit er weer op.
De vierde was draait in de machine. De post is doorgenomen. Het gras is gemaaid en de eerste nacht in mijn eigen bed is doorgebracht. Morgen weer werken.

Wat kunnen die weken snel voorbij gaan. Het was weer geweldig op Terschelling. Als het in Nederland slecht weer is, is dat de beste plek om te vertoeven. We hebben gefietst, gewandeld, gezwommen, gelezen en de plaatselijke horeca bekeken. Volgend jaar weer.

Ik ga op vakantie en ik lees

Tot over een paar weken

Vakantie deel 1

Dit jaar hebben we het eens anders aangepakt. In plaats van twee weken, hebben we nu drie weken vrij genomen. Het idee erachter was, vooral voor J.: eerst een weekje ontstressen en daarna lekker ontspannen op vakantie. Maar op de een of andere manier lukte het ook deze keer niet helemaal. Wij krijgen het altijd voor elkaar om die vrije week meteen vol te plannen.

De eerste vijf dagen hebben we al op drie plekken doorgebracht. Zo vertrokken wij zaterdag al vroeg in de middag naar mijn zwager in Terneuzen. Dat betekende 's ochtends vroeg opstaan om de koffers te pakken, de opgewonden kinderen in toom houden, nog even snel een bos bloemen halen en op de valreep nog langs de Hema voor twee slaapzakken voor de kinderen. Halverwege de rit kwamen we erachter dat de helft van de antibioticakuur van J. thuis was achergebleven. Op dat moment had J. het allang gehad en wilde hij meteen omkeren en afzeggen. Maar daar heb ik maar een stokje voor gestoken. In Terneuzen was alle stress gelukkig snel weg en na een avond bijkletsen zijn we de dag erna doorgereden naar mijn schoonouders in Cadzand. Aldaar bleken schoonzus en co. ook van de partij, zodat we al bijna de hele familie in twee dagen hadden gehad. Heel gezellig, maar al dat socializen is wel vermoeiend. En twee nachten bijna op de grond slapen helpt ook niet echt mee. Het laatste bezoek aan het vakantiehuisje van onze goede vriend P. en kids wilden we bijna afzeggen, maar dat konden we de kinderen niet aandoen. Aldaar bleken we nog genoeg energie over te hebben voor heel veel gesprekken, strandwandelingen en glazen wijn. Het werd een zeer ontspannende dag en avond met nieuwe geestelijke input.
We hebben nu gelukkig nog twee dagen om ons op te laden voor twee weken Terschelling. Maar morgen moet ik... en moet J.... en vrijdag hebben we...