Schuld

Ik gooi het altijd op mijn protestantse achtergrond, maar misschien ligt het gewoon aan mijn opvoeding en het schijnt dat alle moderne vrouwen er last van hebben. Het schuldgevoel zit in ieder geval helemaal bij mij ingebakken. Het is soms ook belachelijk waar ik me schuldig om kan voelen, maar wat doe je er aan? Als ik ziek ben is het nog veel erger. De afgelopen weken werd het me weer eens duidelijk dat ik het nooit kwijt zal raken. Ik voel me

• schuldig naar mijn werk, omdat ik me niet moet aanstellen en gewoon moet kunnen werken
• schuldig naar mijn kinderen omdat ik geen leuke moeder ben als ik ziek ben
• schuldig naar mijn kinderen omdat zij naar de opvang gaan terwijl ik zelf gewoon thuis ben
• schuldig naar mijn moeder omdat zij die lange reis moet maken om op te komen passen, terwijl ik toch huis ben
• schuldig naar mijn man, omdat ik al drie weken niet echt gezellig ben
• schuldig naar mijn gezin omdat ik toch echt eens wat aan het huishouden zou moeten doen
• schuldig naar mijn collega's omdat ik niet kom werken, maar blijkbaar wel stukjes voor mijn eigen weblog kan schrijven
• schuldig naar mezelf omdat ik niet op kan houden met me schuldig voelen