Van stress naar relaxen

Het was een weekend van contrasten. De zolder begint ons danig de keel uit te hangen. We zijn al een half jaar bezig en het einde was vrijdag nog lang niet in zicht. Er lijkt elke keer meer bij te komen. Vrijdagavond ben ik dus maar het huis uitgevlucht. Ik was spontaan op een verjaardag uitgenodigd bij de moeder van.. Normaal ben ik zelf niet zo spontaan. Ik ken haar nauwelijks en de rest van de genodigden helemaal niet. En ze woont ook nog eens in de middle of nowhere. Maar zo fietste ik vrijdag opeens op een heerlijke heldere nacht door de polders op weg naar huis. Wat een rust, schoonheid, ruimte en vrijheid. Zaterdag liep J. enorm te stressen door die puinhoop boven en waren de kinderen ook niet te doen. En ze zijn nog niet klaar boven. Maar gelukkig is het einde nu wel zichtbaar. Én krijgen we een perfecte slaapkamer. We eindigden vandaag zoals het hoort. Eerst gezwommen en 's middags door het bos gebanjerd, een teken uit de hemel gezien en een lekker biertje op het terras gedronken. Een perfecte afsluiting van het weekend.