dinsdag, oktober 24, 2006

Nieuwe slaapkamer

wat een ruimteHij is klaar. Het inmiddels lange-termijn-project zolder is afgerond. En één ding hebben we hier van geleerd: wij nemen nooit een oud opknaphuis. Al die verhalen over verbouwingen begrijp ik inmiddels helemaal. En dan viel het bij ons toch mee. Het was tenslotte alleen de zolder, waar je toch niet dagelijks komt. Maar het bleek een iets grotere inbreuk op ons leven dan ik had verwacht. Die zooi, je wordt er gek van. Ik weet niet hoe vaak we sinds onze verhuizing vier jaar geleden die dozen daar boven hebben verschoven en verplaatst. En wat een puin komt er bij kijken!

Twee jaar geleden was J. al begonnen met de eerste aanzet tot verbouwen. De boeken en cd's die netjes in kasten stonden, werden weer opgeborgen in dozen waar ze nu nog steeds staan. Een muur werd afgebroken en een andere opgebouwd. En dat was dat. Na lange tijd plannen om verder te gaan, besloot J. dit jaar om toch maar wat dingen uit te besteden. Wat natuurlijk heel slim was. Het muurtje werd weer afgebroken en keurig netjes opnieuw gemaakt. En nog veel meer dingen werden in een paar weken keurig voor ons gedaan. Na de zomer zijn we verder gegaan en is er ontzettend veel gezaagd en weet ik veel allemaal, waardoor de zooi alleen maar erger werd. En er kwam ook geen eind aan. Dan moest er weer een lamp verhangen, dan waren het spotjes in de balk bij het bed, dan weer een groepenkast toevoegen. En allerlei andere klussen, die het allemaal af maken, maar ook zoveel tijd kosten.
Maar nu is het natuurlijk wel perfect. En we hebben ons huis weer voor onszelf. Zondagnacht was de eerste nacht op zolder. En dat werd dan ook wel weer een anticlimax. Ik heb geen oog dichtgedaan. Zou ik de kinderen nu wel kunnen horen, en zouden zij niet in paniek raken als ze ons opeens niet konden vinden? En die regen op de zolderramen klonk wel heel hard. Toen ik eindelijk in slaap was gevallen droomde ik vervolgens dat de hele vloer was overgestroomd. De tweede nacht is gelukkig veel beter bevallen. Geen regen en overstromingen. De lichtknop naar boven hadden de kids allang gevonden. En wat een ruimte hebben we nu! Ik denk dat ik er wel aan ga wennen.

1 opmerking:

Anoniem zei

tsja, je moet er even op wachten maar dan heb je ook wat.
Wij vinden em erg mooi geworden.

gr, henk