Veranderend licht

Voor veel boeken is een juiste tijd en plaats nodig. Je hebt lekkere wegleesboeken die het altijd en overal goed doen. Bij andere boeken hebben de juiste gemoedstoestand, de levensfase waarin je verkeert, storende of niet-storende omstandigheden invloed op hoe het overkomt. Het goede boek met de verkeerde timing komt nooit aan. Veranderend licht van Jens Christian Grondahl, is voor mij zo'n boek. Het is mooi geschreven, met veel aandacht voor de uitwerking van het personage en vooral haar gedachtenwereld. Ik vond het echter zeer saai. Misschien komt het doordat ik de laatste tijd veel moderne schrijvers lees. Die hebben meestal een snelle stijl en er is veel actie. In Veranderend licht komt geen actie voor, maar wordt bijna altijd achteraf verteld wat er is gebeurd en vooral hoe de hoofdpersoon dat ervaart. Het is een simpel verhaal: Irene Beckman gaat scheiden en komt er achter dat haar vader niet haar echte vader was. Op een ontmoeting met haar echte vader na, is dat de enige actie in het boek. Niet echt spannend dus. Zoals ik al zei, het is wel mooi beschreven. Een aanrader voor mensen die tegen dit soort boeken kunnen. Anderen kunnen het beter laten liggen.