Weer in het Spoorwegmuseum

Ik heb collega's die van het ene congres in Rome naar het andere in Zuid-Afrika vliegen. Zo'n geluksvogel ben ik helaas niet. Ik moet het doen met het jaarlijkse seminar van onze softwareleverancier. Twee jaar geleden was dat in Hotel New York, wat nog een beetje aanzien heeft. Vorig jaar moesten we het doen in een congresruimte boven de Bijenkorf in Utrecht. Dit jaar had ik iets meer geluk. Vanwege het 20-jarige jubileum vond de dag plaats in het Spoorwegmuseum. Dat was al meteen een stuk aangenamer. We kregen alleen in de ochtend wat praatjes, die nog best interessant waren. Daarna was het op naar de broodjes kroket. 's Middags trad er iemand op met wat grappige liedjes en na een petje-op-petje-af quiz gingen we door naar de borrel. Het enige nadeel op dit soort dagen zijn de verplichte praatjes. Ik ken er bijna niemand, maar je wilt toch ook niet de hele dag alleen staan. Dus heb ik hier en daar een moeizaam gesprekje gehouden. Collega Paul zorgde ervoor dat de ochtend heel gezellig was, maar daarna moest ik het alleen doen en werd het ook een stuk saaier. Het was wel een goede gelegenheid om te vragen hoe het bij collega-instellingen gaat. Na een biertje ging om drie uur mijn gesprekspartner weg en had ik eigenlijk ook wel gezien.