woensdag, september 06, 2006

Vergankelijkheid

vergankelijkheidSoms word je weer eens flink opgeschud uit de alledaagsheid van het leven. Gisteren hebben we de vader van mijn zwager begraven. En afgelopen zondag kregen we een telefoontje dat een vriend van ons (40 jaar) in het ziekenhuis ligt. De een is na een slopend ziekbed rustig ingeslapen. De ander was zo stom om bovenaan een trap te struikelen en drie verdiepingen lager te vallen. Hij leeft nog wel, maar hij is er niet meer.
't is niet eerlijk.

Geen opmerkingen: