Voor mijn verjaardag vorig jaar heb ik een paar bezoekjes aan de schoonheidspecialiste gekregen. Wat is dat lekker zeg. Twee uur lang helemaal niets doen terwijl je een zacht velletje krijgt. Twee uur lang wegdromen en bijvoorbeeld bedenken wat ik nu weer in mijn weblog moet schrijven. Thuis gekomen ben ik snel wat gaan tikken. Maar zo'n stukje kan vervolgens de hele dag door je hoofd spelen en zich aanpassen. Eerst wilde ik schrijven over 'vrijheid'. En dat dit een illusie is. Van Mensendieck bijvoorbeeld moet ik mijn dagelijkse oefeningen doen en op mijn ademhaling letten. Mijn weegschaal zegt mij dat ik minder lekkere biertjes moet drinken. Het Voedingscentrum vindt dat ik twee liter water per dag moet drinken. Mijn coach stelde voor één capsule visolie per dag te slikken. En ga zo maar door. En dan heb ik het nog niet over alle boeken die ik moet lezen, de krant die ik nog moet doornemen, de vijf dvd-boxen van Six Feet Under die bekeken moeten worden, de heg die gesnoeid moet worden, de badkamer die...Later op de dag moest ik denken aan mijn brother R. Die zou na het lezen van zo'n stukje meteen zeggen dat ik weer depressief ben. Daar gaat dus ook mijn blogvrijheid.
Gelukkig heb in al deze zaken nog steeds een eigen stem en doe soms stiekem niet mijn oefeningen, drink een lekker biertje of laat dat ene boek nog maar even liggen. En nu heb ik lekker ook nog over mijn 'vrijheid-bestaat-dat-wel'-gevoel gesproken.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten