De balans van 2006

Ook ik voel me genoodzaakt de balans van 2006 op te maken. Ik ben niet zo iemand die aan het eind van het jaar de tijd neemt om alles te overdenken. Ik neem het leven zoals het komt. Terugkijken heeft weinig zin vind ik. Maar een weblog is wel de uitgelezen plaats om het toch eens te proberen. Het was een jaar met een paar pieken en dalen, met passie en met moeheid, met stress en genieten.
Eerst maar de passie en de moeheid. In maart ben ik gestart met dit blog en dat was mijn beste initiatief van dit jaar. Het is niet alleen leuk om te schrijven. Het heeft ook een impuls gegeven om alle internetontwikkelingen op de voet te gaan volgen. In een korte tijd ben ik goed op de hoogte geraakt van de ins en outs op internetgebeuren (in informatiesfeer natuurlijk; er is nog steeds een onontgonnen terrein beschikbaar waar ik geen weet van heb). Ook in werksfeer heeft dit een goede impuls gegeven, waardoor ik het eigenlijk best wel weer naar mijn zin heb daar.
Een flinke domper was daarom ook dat gesukkel met mijn gezondheid: hoofdpijn, draaierigheid, vermoeidheid. Het blijft getob met gelukkig veel goede momenten. Job coach en Mensendieck waren gezellige uitjes maar mochten niet baten. In 2007 ga ik eens het alternatieve circuit bezoeken.

De stress dit jaar kwam vooral van J. Maar het brengt veel onrust mee. Onze vakantie op Terschelling en deze relaxweken rond kerst en Oud- en Nieuw waren en zijn heerlijke eilandjes in een druk jaar.
Als moeder zijnde was een hoogtepunt het feit dat zoon S. vier is geworden in januari. Hij was blij om eindelijk naar school te mogen en ik heb opeens een aantal uren per week helemaal voor mezelf. Ze vliegen wel om altijd.

Dieptepunt dit jaar was het overlijden van o.a. onze veertigjarige vriend J. die zo stom was om van de trap te vallen. We denken nog heel vaak aan hem.

Hoogtepunt was natuurlijk de geboorte van mijn nieuwe neefje!
En daar hoef ik verder niets meer aan toe te voegen.

Lijstjes: mijn boeken van 2006

Dit jaar heb ik 36 boeken gelezen. Nummer 37 krijg ik helaas niet uit voor zondag. Wat ongelofelijk weinig eigenlijk. Terwijl ik altijd in een boek bezig ben. Maar die lastige trage romans hebben de score wat naar beneden gehaald.
De oogst aan goede boeken was wel heel groot. Ik ben een snellezer. Dat schiet lekker op, maar t heheeft wel tot gevolg dat ik een boek ook snel weer ben vergeten. Voor mij is een goed boek eentje die echt blijft hangen. De inhoud weet ik dan niet vaak meer, maar wel het gevoel wat ik bij het lezen kreeg.
Mijn boeken van 2006 waren:










Het slechtste boek wat ik in 2006 heb gelezen was natuurlijk de Da Vinci Code.

Geit

Goede initiatieven moet je steunen. Wij sturen nooit kerstkaarten, maar geven elk jaar het 'postzegelgeld' aan een goed doel. Dit jaar kopen wij een geit.

Op de site www.oxfamnovibpaktuit.nl kun je nog veel meer alternatieve (kerst)cadeaus kopen.

Iedereen die dus geen kerstkaart heeft ontvangen: fijne feestdagen en een heel goed 2007!!

Kerst

Ik heb er nooit zoveel mee gehad, kerst. De verplichte familie over de vloer, de hele dag eten en drinken en jezelf vervelen. Als tiener ging ik gewoon werken met de kerst. Dat verdiende goed en was heel gezellig. Nu ga ik er elk jaar keurig in mee, maar ik ben stikjaloers op de collega's die nu op Terschelling of Vlieland zitten. Het is moeilijk om je van de traditionele familiebezoeken los te rukken. Niet alleen vanwege verplichtingen, maar ik wil ze zelf ook wel zien. Hoe vaak ben je nog allemaal bij elkaar?

Kerst is een raar feest geworden, met steeds minder christelijke betekenis. Ik begrijp de mensen niet die er jaarlijks naar uitzien. Tegenwoordig worden huis en tuin al begin december versierd. Ik vraag me serieus af waarom. De geselligheit natuurlijk, maar ik vind er niets gezelligs aan om een raar kerstmannetje voor je raam te laten hangen of een verlicht hertje in de tuin. Al die energieverspilling. En waar is de kerstgedachte? Het druist in tegen mijn protestantse opvoeding. Sommige dingen raak je nooit kwijt.
Maar, nu even ophouden met zuurpruimerij. Morgen gaan we naar de familie en gaan we heerlijk eten en genieten van best aangenaam gezelschap. En ondertussen droom ik gewoon door over een huisje in de duinen, lange strandwandelingen en een lekker winterbiertje in het Heartbreak Hotel. Volgend jaar dan?...

Spijbelen

Spijbelen, een woord dat nooit echt in mijn vocabulaire heeft gepast. Ik moet bekennen dat ik in mijn middelbare schooltijd geen lesuur heb gespijbeld. Ik was zo braaf, dat ik zelfs de bekende 'menstruatie-smoes' niet gebruikte om onder de gymles uit komen. Of was dat meer omdat ik mijn mond niet open durfde te doen, laat staan het tegen een louche gymleraar over intieme dingen te hebben. Enfin. In mijn hbo tijdperk was ik eigenlijk net zo braaf, maar werd ik gaandeweg wel een stuk losser. Zeker vanaf het tweede jaar, waarin ik op kamers ben gegaan. Met mijn drie vriendinnen deden wij op elke donderdag, maar vaak ook al op woensdag het bekende rondje: eerst thuis naar bijvoorbeeld MCW (voor de oudjes onder ons Medisch Centrum West) kijken met een fles wijn, dan naar Polly of Marijnissen op de korte Heuvelrug. Door naar Extase. Om drie uur de tent uitgeveegd worden. Op naar Swinge bij Dinge en afzakken naar Citylights waar we tot het licht werd ons te goed deden aan pelpinda's en tegelijk met de krantenjongen thuis aankwamen. En ik vraag me nu soms af hoe ik het deed. Want na een uurtje slapen zat ik - als enige van ons vieren - gewoon in de schoolbanken voor een uurtje 'thesaurussen' of 'bronnen', of welk ander vak in mijn vage opleiding werd gegeven.

Nu zijn we inmiddels al flink wat jaren verder, en ik geloof dat ik het eindelijk begin te leren. Ik heb al enige weken het gevoel dat ik spijbel. Mijn weblog staat zielig in cyberspace en krijgt zo nu een dan een bezoekje van een verdwaalde googler. Via mijn statistieken zie ik dat die ene nicht of de andere collega nog een poging heeft gedaan om wat nieuws van mij te lezen. Maar ze krijgen nul op request. Geen activiteiten hier, nada.
Ik beloof plechtig om mijzelf te verbeteren. Alhoewel ik dat spijbelen stiekem ook wel eens lekker vond. Laat mij me als braaf meisje ook eens stout zijn.

LAN relatie

Heerlijk zo'n avondje LAN relatie; L. zit tegenover mij lekker te weet ik wat veel op haar laptopje te doen en nog steeds na te genieten van haar tanteschap. Ik zit inmiddels weer in de waan van de dag en mijn overvolle prive account te checken die weer overvloeit van medezeggenschapsperikelen op de lokale openbare school van onze koters. Wie kan zich een betere zondagavond voorstellen. Lekker via gmail chatten met je geliefde (zit welgeteld 60 centimeter tegenover mij), digital love in optima forma. Gelukkig is mijn grote vriend muziek nooit ver om de hoek. En in deze dagen van grijze natte kou is er niets zo schitterend als muziek die je omarmt en meeneemt in zachte tinten en kleuren die muziek je kunnen geven. Geen inhoudelijk gebrabbel en politieke statements maar Fins geneuzel die beelden van besneeuwde bossen en verijsde meren oproepen. Natuur en alle aardse geuren daarbij. Nee, geen "Elfjesrock" of "Tolkien metal" maar Sigur Ros. De openbaring op het gebied van soundscape van de laatste jaren..........laat je meeslepen in hemelse melodieën die je vervoeren en naar warmte en geborgenheid laten verlangen. Muziek die Robert ten Brink met zijn kerstspecial laat verbleken en Wham's "Last Christmas" naar de vergetelheid doet verbannen. Ook voor Tolkienlezers verplichte kost!

Tante Linda

Tante ben ik al sinds ik een relatie met J. heb, al bijna tien jaar. Dat was ook wel wat. Ik kreeg er niet alleen schoonouders, - zussen en broers bij, maar ook zeven neven en nichten. Elke keer als ik J. een zoen gaf - en ik moet toegeven, dat was ook wel veel in die eerste periode - stond een kluitje kinderen om ons heen te giechelen. Ze zijn geen eigen bloed, maar in de loop der jaren wel helemaal mijn neven en nichten geworden. Oudste nicht past wel eens op de kinderen. Jongste nicht bewonderen wij wekelijks in Energy Survival. En sinds ik mijn eigen hyve heb, krabbel ik wat met mijn nichtjes af.
Maar sinds vrijdag is er een heel klein lief neefje bijgekomen. De eerste aan mijn kant. En hij is bijna net zo mooi als mijn eigen kinderen waren. Wat leuk om er zo'n kleintje bij te hebben. En wat voelt hij al vertrouwd.
Heerlijk, tante zijn.

Mijn man is Topkok!!!!

Een aantal weken geleden belde vriend P. op met een dringend verzoek om een recept voor zijn collega. Het moest iets zijn met spruitjes, kippepootjes en rijst. Wie verzint zo'n combinatie?
Een programma als Topkok. Inmiddels heeft de collega meegedaan aan het programma en is ze al heel ver gekomen. En wat nog mooier is. Bij Albert Heijn ligt een receptkaart klaar met:
Kip met koekkruiden, rijst en spruitjes. Bijna geheel geïnspireerd op het recept wat J. in tien minuten tijd heeft verzonnen. Heerlijk zo'n man. Jammer dat hij door de week altijd te laat thuis is om te koken.

Meds

Al jaren in de muziek, maar het nooit echt kunnen benoemen. Op een prachtige avond in de Dordogne sprak vriend P. echter de woorden: als relnichten gaan Rock & Rollen, dan is het louter schoonheid. En gelijk heeft tie. Vooral als ze ook nog eens drugs innemen alsof het medicijnen zijn tegen een verkoudheidje. Vrijdagavond was het weer zo ver...Placebo in Ahoy. Bandje van drie man waarvan in ieder geval één homosexueel en één bisexueel. Schitterend podium met een veejay die live beeld snijden tot hoge kunst verheven heeft. Brian Molko is niet fulltime homosexueel, maar wel androgyn en speelt constant met zijn sexualiteit. Bowie en Reed kijken als zijn godvaders over zijn schouders mee. En wat een schoonheid en wat een complexe muziek die je bij de strot grijpt. Voor de leken ff checken op iTunes. Voor de romantici: Special Needs en voor de dancing girls: Bitter End........!

Doe die bloes nou eens in je broek...

Zit ik na het voetbal op Talpa (Ajax 6-0) fff te zappen, kom ik bij een kulprogramma op zondagavond met kids (die van mij liggen inmiddels heerlijk te dromen?). Zie je Jochem van Gelder, wat een talent. Maar erger nog....in pak, u kent het wel; colbertje met bijpassende broek. Maar waarom dan je blouse over de broek? Kan er dan echt niemand bij wat voor omroep dan ook vertellen dat je blouse over je broek echt te lullig voor woorden is, zeker als er nog een colbert over heen gaat......!!! Kunnen we niet wettelijk laten vastleggen dat:
1 . Een blouse met lange mouwen in de broek gedragen moet worden. En bij gebruik van colbert moet er zelfs een boeteregeling voor getroffen worden indien men niet aan deze eis voldoet.
2. En dat een blouse met korte mouw boven de broek gedragen mag worden mits de blouse strak aansluit bij het lichaam en de broek daaronder genoeg draagvlak heeft om desbetreffende blouse überhaupt aan te kunnen doen.
Ik dank u vriendelijk!