Parade

Met vriendin S. ben ik op de Parade in Utrecht geweest. Zoals elk jaar was het weer erg leuk om er rond te lopen. Het was 's avonds heerlijk buiten en de flessen rosé gingen als zoete broodjes over de toog heen. In de loop der jaren hebben we op de Parade en op Oerol toch wel heel erg veel gezien. Hierdoor zijn we niet de meest kritiekloze bezoekers. We hebben twee voorstellingen bezocht. Fantastische Fantast van de Vogelfabriek: niet echt een aanrader, alhoewel veel mensen het wel leuk vonden. Wij vonden het allebei iets te melig en niet boeiend. Wel heel goed was The Washing Powder Conspiracy van Pipslab. Het is niet zomaar een optreden met leuke liedjes, maar een ware belevenis. Ik kwam ogen tekort om alles te kunnen volgen. Nieuwsgierig? Ga zelf maar kijken. De Parade is deze week nog in Utrecht en vanaf 4 augustus in Amsterdam.

Mijn eerste premiere

Ik heb mijn eerste premiere gehad. Een filmpremiere. En niet zomaar eentje. Nee, de nieuwste film van K3! En ook bij kleuterpopbandjes maken ze er een happening van. Zaterdag 15 juli mochten wij met de kinderen naar een bioscoop in Amsterdam. Aldaar was de roze loper uitgelegd en liepen er her en der roze prinsesjes en een enkel prinsje rond. Die van mij hadden niet zoveel behoefte aan verkleedpartijtjes gehad en tussen al dat roze gedoe was ik daar heel blij mee. Er liepen zowaar ook beroemde mensen in het publiek, te herkennen aan de drie fotografen die voor hun neus stonden. Zo hebben wij Irene Moors gespot en Erik de Zwart en voor de mensen met grote kleuters onder ons: ja, ook de jongens van Topstars liepen rond. En dat lieten ze zelf wel heel goed aan iedereen weten. Wat zijn die jongens blij met hun nieuwe status van superster.
De film is voor iedereen met dochters rond de zes jaar een aanrader. Er zitten ook genoeg grapjes voor ouders in. Zo zag J. op de toverstaf van Urbanus, pardon, de 'tovenaar zonder naam', twee keer een condoom voorbij komen. Die heb ik gemist, dus papa's en mama's opletten als jullie naar de bioscoop gaan. Na veel te lang wachten kwamen in drie koetsen de acteurs langs en na een liedje van K3 en met een heel erg blij meisje zijn we met twee kruidvattasjes met Studio 100 merchandising naar huis gekeerd.

Statussymbolen

Statussymbolen zijn van alle tijden en alle culturen. Van de hoorn van een koe in Oeganda tot de Saab voor de deur. Zelfs kleuters hebben al statussymbolen. Als je vier bent en nog een fiets met zijwieltjes hebt, word je op school schamper aangekeken: "fiets jij nog met zijwieltjes?"
Kan je uiteindelijk 'met zonder' zijwieltjes fietsen, dan wordt wel meteen de grote van de fietsen vergeleken: "wat, heb jij nog zo'n klein fietsje?" Mijn kinderen zijn op dit moment allebei druk bezig om hun status te verhogen. Zoon van 4,5 leert nu fietsen met zonder en dochterlief kan eindelijk op die hogere fiets die zij met haar verjaardag heeft gehad. Belangrijk in haar geval is ook die échte fietssleutel met sleutelbos waar ze zelf mee rond mag lopen. Dat wordt een goede entree dadelijk in groep drie.

Mijn mobieltje

Ik ben helemaal om.
Ik heb al enige jaren een mobiel, maar maakte er nooit zoveel gebruik van. Met deze nieuwe van mij is het anders. Er zit een hele handige camera in en elke keer ontdek ik weer nieuwe dingen aan het toestel. De timer is ideaal als kookwekker. De kalender begint steeds meer mijn agenda te vervangen. Notities is handig voor de boodschappenlijstjes die ik van J. mee moet nemen naar de toko. Verder heb ik telefoonnummers bij de hand en mijn horloge moet al een jaar een nieuwe bandje, maar de tijd heb ik nu toch wel bij me. Vooral de camera is een geweldig speledingetje. Ik gebruik het steeds meer om overal kiekjes van te nemen en om mijn teksten op deze weblog te illustreren. Ik heb nu ook pas de speciale effecten ontdekt: zwart-wit, sepia, gesolariseerd of contrast. Zolang die digitale camera er niet is kan ik hier wel mee vooruit. Er is één ding wat ik niet veel doe met mijn mobiel: bellen.

Een nieuwe tuin

De voortuin is klaar. Na slechts een paar dagen werk is het een plaatje geworden. Soms is het prettig om te weten dat je het niet allemaal zelf hoeft te doen. Als je maar centen hebt natuurlijk. De katten vonden het maar raar in het begin en zijn nog driftig bezig om onderling uit te vechten wie het meeste recht heeft op de bankjes en de kattenbakplekken.

Kinderziektes

Op het moment dat je moeder wordt, gaan er verschillende werelden voor je open. Je treedt niet alleen de wereld in van mede-ouders, maar ook op andere vlakken is het een totaal nieuwe ontdekkingstocht. De supermarkt blijkt opeens schappen te hebben, die je nog nooit eerder had gezien. Je leert de beperkingen kennen van wandelwagens en deuropeningen. Zo'n fietsstoeltje is helemaal niet zo handig als het lijkt: in mijn geval was het geen geval van opstappen en wegrijden. Ik paste er helemaal niet tussen! Dus eerst een nieuwe zadelpen, en toch maar een lagere fiets.

Sinds de geboorte van de oudste zijn we ook een hele medische wereld ingestapt. Over twee kinderen verdeeld hebben we vanaf de couveuse ziektes doorstaan waarvan ik bij sommige nog nooit de naam had gehoord: van geelzucht in de couveuse naar rs-virus, meervoudige oorontstekingen, bronchitis, pseudokroep, amandelweghaaloperatie, vijfde ziekte, zesde ziekte, waterpokken, buikgriep, bijna-longontsteking, keelontstekingen, spontane kotsbuien, eczeem, hooikoorts en andere allergieën, en dan nu krentenbaard.

Niet alleen leveren al die ziektes veel zorgen op, maar sommigen zijn ook niet echt smakelijk. Ik hoop dat we de krentenbaard na deze week dan ook definitief kunnen wegschrijven.

Den Bosch in de hitte

Gisteren ben ik een dagje op stap geweest met moeder en schoonzussen, naar 's-Hertogenbosch. We hadden niet echt een goede dag uitgekozen, met temperaturen boven de dertig graden. Maar met al onze volle agenda's is het niet slim om zo'n dag af te zeggen. Dus vol goede moed zijn we toch naar Den Bosch getogen. Gelukkig had niemand zin om te winkelen. Hierdoor moesten we wel een andere bezigheid verzinnen. Het verplichte culturele bezoekje aan de Sint Jan was wel lekker koel, alleen niet echt middagvullend. Uiteindelijk besloten we een rondvaart te maken over de Binnendieze. En dat bleek een zeer goed idee te zijn. Ten eerste was het een hele leuke rondvaart, in een leuke open sloep. Ten tweede was het echt onbekend terrein voor ons. Ik heb nooit geweten dat er achter die stad een hele grachtenwereld was. En, niet onbelangrijk, het was ook erg koel. De rest van de dag hebben we op het terras gekeken naar steppende en skippyballende vrijegezellenparty-vrouwen. Na een hapje eten was ik ook nog op tijd om Brazilië-Frankrijk te zien. Leuke stad Den Bosch.