Bij de eerste zwemles van dochter ongeveer drie jaar geleden moest ik even zuchten bij de gedachte nog zeker drie jaar lang elke week in het zwembad te moeten zitten. Inmiddels heeft zoon nog geen a-diploma dus ik ben er nog niet van af. Wat een rust heb ik afgelopen jaren gehad met slechts een ritje per week richting zwembad. Vorig jaar begon dochter weliswaar met turnen, maar dat was op dezelfde dag in hetzelfde gebouw. In het begin zat er nog een uur tussen, maar de laatste maanden overlapten de zwem- en turntijden zelfs. Wat een luxe. Dit schooljaar is het wel anders. De weken gaan nu zo snel. Het is bijna herfstvakantie, terwijl ik het idee heb toch niet zo lang geleden nog op Terschelling te zijn geweest. Niet alleen op het werk is het gas erop gegaan, ook thuis leven we in een versnelling. Vooral dochter spant de kroon. Haar agenda lijkt wel voller dan die van mij. Naast haar drukke sociale leven met afspraakjes en feestjes zit ze op turnen en sinds een paar weken ook op gitaarles. En vandaag had ik mijn eerste uurtje langs de hockeyvelden. Maar dan heb ik het nog rustig, hoor ik drukke vaders en moeders denken. Ja, ik weet het. Zoon komt er ook nog aan met voetbal en drumleswensen. Laat ik maar genieten dus.
En ik hoef in ieder geval niet meer naar de sportschool met al die fietstochtjes.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten