9

Ik kan het natuurlijk weer leuk hebben over de wetgeving rond viskommen (een ronde viskom wordt deze zomer bij wet verboden) of semi top tijden in het prestatieloop gebeuren maar daar heeft L. het al uitgebreid over gehad. Ik kan het ook hebben over het zwarte gat na de passie tijd of over de zin/onzin van een kinderbijbel, maar nee....toch weer even popmuziek. Iedereen kent inmiddels het fenomeen Damien Rice. De recenties op het eerste album kan ik me nog goed herinneren; kinderliedjes met een verraderlijke inhoud. Het was even wennen om de in eerste instantie mierzoete soberheid te doorgronden. Maar eenmaal het kwartje gevallen was, was de adoratie ook volledig. En bij album nummer twee (eigenlijk 9 want dat is de titel) is het al niet anders. Fff wennen maar daarna......totale overgave. Vooral Elephant.......mijn god wat heeft die man een bereik. En lekker droog op plaat gezet....geen effectjes maar om het even in compu termen te stellen wysiwyg (what you see is what you get, in dit geval de s vervangen voor de h). Maakt niet uit op welke manier, maar fff binnenhalen dat album....kippevel!