Eindelijk

Eindelijk, het duurde weer zo lang dit jaar, maar hij is gisteren toch echt gearriveerd.
De eerste schoenen zijn gezet, met verlanglijstje en manderijn (want geen wortel in huis) .
Het blijft toch elk jaar leuk, dit gezamelijke toneelspel. Ik ben wel heel benieuwd hoe lang het nog zo zal zijn. Dochter is zes en heeft het heilige vuur nog helemaal. Dit jaar heeft ze zelf voor het eerst haar eigen verlanglijstje geschreven. Maar zou het ook het laatste jaar vol overtuiging zijn? Of denkt ze volgend jaar, 'ik doe maar alsof, anders krijg ik niets'?
Het is nu nog genieten. Ze zijn er ook niet de hele dag mee bezig en de angsten over vreemde pieten die 's nachts in huis komen hebben ze ook niet meer. Dit jaar geen sintstress voor ons. De schoencadeautjes zijn in huis en we weten ook al wat ze op de dag zelf krijgen. Maar over twee weken ben ik wel net zo blij dat hij weg is.