Carnaval boven de rivieren

Carnaval is leuk, maar je moet wel op de juiste plaats wonen. Hier boven de rivieren is het toch wel een beetje zielig.

Voor mij is het ook al weer enige jaren geleden dat ik mij in het feestgedruis heb gestort. Als kind vond ik carnaval niets aan. Mijn ouders hadden absoluut geen tijd voor ons en stuurden ons met vijf gulden naar de friettent als wij teveel zeurden. Verder moesten wij het zelf uitzoeken. Wat ouder ging ik jaarlijks naar het kindercarnaval in het clubhuis waar we de hele middag rondjes moesten lopen achter elkaar. Wat sneller bij 'is je moeder niet thuis' en met sjaals zwaaien bij 'If I had words'. Heel saai. Toen ik het kroegleven had ontdekt leerde ik eindelijk de lol van carnaval begrijpen en heb toch zo'n tien jaar heel wat afgehost.

Nu ga ik al weer zo'n tien jaar niet meer op stap in het zuiden en is het voor mij afgelopen. Maar de jaarlijkse optocht kan ik de kids niet ontzeggen. En zo sta je dan eerst een uur te wachten tot er eindelijk wat aankomt en na een kwartiertje wagens kijken is het weer gebeurd. De carnavalsclub vertrekt vervolgens naar de sporthal. Wij hebben onze eigen traditie ingebouwd en gaan lekker naar onze stamkroeg voor een biertje.