Ontspanning

Werken is de laatste tijd niet zo leuk meer met alle bezuinigingsacties en alles wat daar bij komt kijken. En dan is het lekker om zo'n weekend als nu te hebben. Vrijdag eindelijk weer eens samen op stap geweest. Naar de film met J.: No country for old man. Een aanrader: mooie beelden, geweldige taal. Veel geweld maar ook goede humor. En wat een kop heeft die Javier Bardem. Zaterdag met moeder naar de sauna geweest. En dadelijk maar eens genieten van het heerlijke weer!

Zieke kinderen

Zieke kinderen. Het blijft lastig om de signalen te herkennen. In de babytijd hoorde je vaak dat het makkelijker wordt als ze kunnen praten en het zelf kunnen benoemen. Ik vind het nog steeds lastig. Wat zijn we daar vaak de fout mee ingegaan. Zoals die keer dat dochter van zes maanden al een week niet wilde drinken en bleek dat ze oorontsteking had. Als beginnende ouder kom je er ook al snel achter hoe verschillend je tegenover ziektes staat. Ik zelf ben opgevoed met het idee 'niet zeuren, gewoon doorgaan' en eerst afwachten en niet meteen de dokter bellen. Terwijl J. meteen met de paracetamol klaar staat en de telefoon in de hand. Bij alle ziektes en toestanden bleek ik de ene keer gelijk te hebben en andere keren was ik blij met de ingreep van J. om toch de dokter te bellen. Wij houden elkaar mooi in balans.

Nu ze al jaren kunnen praten en zeer mondig zijn blijkt dat het nog steeds moeilijk is om in te schatten hoe erg het is. Zoon speelt lekker, maar heeft wel 40 graden koorts. Dochter klaagt dagelijks over pijntje dit en pijntje dat, waardoor je haar niet altijd serieus neemt. Tot ze opeens als een verlept meisje op de bank ligt. En daar is het monstertje schuldgevoel weer.